Ook nu

Ik snap heel goed, als mensen bij ons komen. Het is intens moeilijk is om de zorg uit handen te geven.

Zo ook bij een cliënt van mij. Mevrouw woonde pas sinds kort bij ons. Het was een kleine dame, een dame van stand.

Ik kwam iets te laat met medicatie, dus kreeg ik de volle laag. Ik luisterde, knikte ja en bood wel 4 keer mijn excuus aan…

Als je dit eenmaal meemaakt, vergeet je het niet snel meer. “Ze staan dan op mijn harde schijf” zeg ik altijd. Je vergeet het nooit meer.

Deze dame wilde eigenlijk altijd de regie houden. Op tijd opstaan, douche, haar eigen haren, het eten, in principe alles wel.

Mevrouw werd lichamelijk steeds slechter. Ze gaf elke keer aan, als haar lijf niet meer kon, dan wilt ze haar dochter aan haar zijde. Mevrouw had meerdere kinderen, maar met één dochter had ze een speciale band…

Mevrouw is 2 keer getrouwd geweest. Haar dochter was van haar eerste man, die helaas overleed terwijl mevrouw in verwachting was. Mevrouw heeft hier heel veel verdriet van gehad, maar later heeft mevrouw de liefde toch gevonden. Hier heeft ze twee prachtige zoons doorgekregen.

Deze waren haar ook enorm dierbaar, maar respecterende ook wel haar keuze.

Zo ook deze nacht toen ik mijn ronde deed. Ik kwam bij mevrouw binnen en trof haar zwaar ademend en niet comfortabel aan.

Met ene lichte twijfeling in mijn stem vroeg ik aan haar dochter of ik medicatie moest toedienen. Mevrouw mocht dit, maar wilde steeds even wachten. 

Haar dochter vroeg aan mij: “wat zou jij doen?” Deze vraag wordt vaak gesteld. zal ik blijven of vindt je de medicatie nodig?

Ik zeg dan vaak en dit meen ik ook. Als het mijn vader of moeder zou zijn, zou ik blijven en toch de keuze maken voor medicatie. Niemand moet pijn hebben of onrust. Zeker niet in deze fase.

Dus samen besloten we om medicatie toe te dienen…

Achteraf een goede beslissing. Een uur later, alarmeerde haar dochter. “Yvon ik denk dat mijn moeder is overleden…”

Eenmaal binnen gekomen, zag ik dat mevrouw was overleden. Ze lag er vredig bij en had een glimlach op haar gezicht. Ze glimlach leek bestemd naar haar dochter, omdat ze graag wilde dat zij erbij was. 

Ik heb haar zoon gebeld en die zei: “wat mooi, ook nu heeft ze eigen regie gehouden….”

En zo is het. Hoe oud of jong je bent, je hebt toch je eigen regie……

@demooistebaanvandewereld 

 Werk voor in de thuiszorg

[wp-rss-aggregator feeds=”functie-thuiszorg” template=”Final”]

Psst. Wil je makkelijk op de hoogte gehouden worden van nieuwsberichten als deze? Schrijf je dan in voor onze gratis nieuwsbrief door het formulier hieronder in te vullen. 👇👇👇👇