One night inside

Ja daar is hij. Na een keer te hebben geroepen, rusting in de nacht werken. Ik lach altijd en zeg: “dan loop maar eens een nacht mee.” Ik kreeg een enthousiaste ja. 

Zo gezegd, zo gedaan. Vannacht is het dan zo ver. Deze nacht loopt Rina mee. Rina is vrijwilliger in hart en nieren. Samen met Mirjam runt ze de winkel van sinkel. De opbrengst daarvan wordt geschonken aan onze bewoners. 

Wat mooi om zo’n vrijwilliger te hebben! Dit zijn mensen met een ❤️  van goud….

Keurig op tijd belt ze aan. Ik laat haar binnen en ze krijgt een uniform, een pieper en een sleutel. Het werk kan beginnen. Koffie, sigaretje en de overdracht..

Dan gaan we beginnen. Ervoor duidelijke afspraken gemaakt met Rina. Wat kan wel, wat kan niet….

na een uurtje bezig te zijn geweest, zitten we aan de koffie. Vol bewondering zegt ze na de ronde: “Jeetje, dan brandt dat lampje weer, dan dat lampje. Jij weet alles en hoe je het moet doen. Jij bent zo lief!”

Na veel nachten, weet je wat iemand wil en leer je luisteren. Onder de koffie is Rina erg nieuwsgierig en wilt alles weten. Ik krijg een vraag. Wat vindt je niet leuk aan het werk..? Mmm, ik moet denken, maar eigenlijk niks.

De tweede ronde lopen cliënten overal. Rina blijft steeds keurig en geduldig wachten. Ik leg haar uit, bij de ene ben je zo klaar, de andere wat langer. Maar na de ronde, als het etenstijd is dan komen de vragen. Ik beantwoord ze allemaal. 

“Wat komt er veel bij kijken.” Zegt ze: “Jeetje, wat moet je veel weten.”

Veel handelingen gaan automatisch. De omgang met cliënten komen recht uit mijn hart. Het kost mij geen moeite. Want wat uit je hart komt, is altijd goed

Na een aantal belletjes te hebben gehad. Gaan we naar een cliënt die we moeten verschonen. Nu neem ik Rina mee. Dan schiet mij te binnen, dit is een mindere kant van het vak. Deze cliënt wassen we altijd. Ik ga het ook niet uit de weg, maar het is wel een overwogen keuze.

Dit is voor deze cliënt en ons niet altijd makkelijk!

Zo goed, als kwaad gaat het. Als we klaar zijn, strijk ik over haar hoofd en zeg: “Ga maar lekker slapen.”

Als we de kamer uit lopen, is het stil. Rina slaat een arm om me heen en heeft de tranen in de ogen. We lopen over de donkere gang en ik merk dat ze me snapt….. Om half 7 is onze dienst bijna voorbij en kunnen bijna naar bed.

7.15 loopt mijn dienst af. Moe maar, voldaan loop ik de voordeur uit, naar de auto en mijn bed opzoeken. Vanavond herhalen we alles weer..

@mooistebaanvandewereld❤️

[wp-rss-aggregator feeds=”functie-thuiszorg” template=”Final”]

Psst. Wil je makkelijk op de hoogte gehouden worden van nieuwsberichten als deze? Schrijf je dan in voor onze gratis nieuwsbrief door het formulier hieronder in te vullen. 👇👇👇👇