Koffie

Wie mij kent, die weet dat ik gek ben op koffie. Zo kom ik mijn nachten door, trouwens dag en avonden ook.

Zo ook een cliënt, waar ik regelmatig in de nacht koffie bij dronk.

Inmiddels leeft mijn cliënt niet meer, maar ik hoop dat hij bij zijn dierbare is.

Ik leerde meneer kennen als een erg stugge man. Nors, kort van stof, maar een boom van een kerel.

In het begin, als ik bij hem kwam was hij lichtelijk geïrriteerd. De rede was omdat ik met de rondes bij meneer kwam kijken.

Hij bromde dan altijd wat.

Na een tijd ging ik op vakantie met onze bewoners en meneer ging ook mee.

Zo heb ik avonden met meneer zitten kaarten, tijd doorgebracht en zo elkaar leren kennen.

Zo zie je maar, eerste indruk is niet altijd zoals het is. “Niet zo zwart-wit kijken” zei hij dan.

En gelijk had hij.

In de nachten samen, hebben we de mooiste geheimen aan elkaar toevertrouwd..

Zo vertelden meneer, dat hij in die oorlog stiekem uit het raam glipten om de liefde van zijn leven te zien.

Hij is later met deze vrouw getrouwd en heeft kinderen gekregen.

“Een gelukkig leven” vertelde meneer mij regelmatig.

Maar ook veel verdriet. Over zijn dochtertje die hij heeft verloren. Zij was verdronken en tot op de dag van haar dood voelde meneer zich schuldig hierover….

Toen meneer dit verhaal vertelde, wilde ik graag erop reageren. Dan zei hij: “Yvon het is en was mijn taak om over haar te waken en dat heb ik niet gedaan…..”

Je zag het verdriet in zijn ogen als hij het over zijn kleine meid had….

Ik vergeet de dag niet meer dat meneer kwam te overlijden. Het was winter, grauw en koud buiten..ijzig koud.

Mijn collega belde of ik wilden komen, want meneer wilden mij graag nog zien. Meneer lag toen al aan de medicatie.

Bij binnenkomst zei hij: “heb je koffie?”

Ik lachten en zei: “Nee, maar jij wel toch?”

Mijn collega ging koffie halen en ik ging bij meneer zitten.

Hij pakte me hand en zei: “bedankt, voor de nachten, de koffie en het geduld om naar mijn verhalen te luisteren.”

Lichtelijk geëmotioneerd, heb ik hem bedankt voor het vertrouwen.

Stil, heb ik na mijn dienst een tijd bij meneer gezetten tot hij in slaap viel.

Ik gaf meneer een kus op zijn voorhoofd en wensten hem een goede reis…

Toen ik naar huis reed, vielen de eerste sneeuwklokjes.

Laat in de avond kreeg ik een appje dat meneer in bijzijn van zijn naaste, overleden was…

Een mooi mens, als ik in de nacht langs zijn kamer loop, glimlach ik wel eens en denk ik aan hem terug…

Wat een mooie baan heb ik toch❤️

Vacatures in de thuiszorg

[wp-rss-aggregator feeds=”functie-thuiszorg” template=”Final”]

Psst. Wil je makkelijk op de hoogte gehouden worden van nieuwsberichten als deze? Schrijf je dan in voor onze gratis nieuwsbrief door het formulier hieronder in te vullen. 👇👇👇👇